معنی اهل خبره

اهل خبره. [اَ ل ِ خ ُ رَ / رِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کارشناس. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

خبره. [خ ِ رَ / رِ] (اِمص) سنجش. حساب. (از ناظم الاطباء). || (ص) کارشناس.

خبره. [خ َ ب ِ رَ] (ع اِ) زمینی که در آن گیاه سدر روید. (از معجم البلدان یاقوت).

خبره. [خ َ رَ] (ص) محکم. استوار. || پیچیده. خَبْوَه. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء). || (اِمص) سنجش. حساب. (از ناظم الاطباء). رجوع به خِبرِه شود.

خبره. [خ َ ب ِ رَ] (اِخ) آبی است از آن بنی ثعلبهین سعد از حمی [قرقگاه] ربذه. || نام چاهی است از آن اشجع نزد این آب. || نام نخستین علامت این قرقگاه [قرقگاه ربذه] از طرف مدینه. (از معجم البلدان).

خبره پسندی. [خ ِ / خ ُ رَ / رِ پ َ س َ] (حامص مرکب) حالت خبره پسند. حالتی که در شیئی است و مورد تأیید خبره قرار می گیرد.

خبره پسند. [خ ِ / خ ُ رَ / رِ پ َ س َ] (ن مف مرکب) آنچه مورد تأیید اهل فن باشد. آنچه آنرا کارشناسان بپسندند. || مجازاً هرچیز نیکو از افراد یک نوع را گویند. فرد اعلی. فرد خوب. فرد کامل یکنوع.

کارشناس

(مص م.) دانستن حقیقت و کنه چیزی را، (ص.) آگاه، دانا. [خوانش: (خِ یا خُ رِ) [ع. خبره]]

متخصص، کارشناس،
(اسم مصدر) [قدیمی] = خبرت

کارشناس، زبردست

کارشناس

آزموده، آگاه، استاد، بصیر، خبیر، زبردست، کارآمد، کاردان، کارکشته، کارشناس، ماهر، متخصص، مطلع،
(متضاد) تازه‌کار، ناآزموده

خبیر، ذواق، ناقد، إخْتصائِی (اِخْتصاصی)

آگاهی یافتن، معرفت پیدا کردن

843